آگاهی به قانون استخدام در کانادا ، حالا، امری واجب و ضروری است. چگونه می‌شود پا به جایی گذاشت و کاری را از سر گرفت بی‌آن‌که چیزی از قوانین و روندهایش بدانیم؟!
آگاهی به قوانین در هر زمینه‌ای دست‌کم به ما کمک می‌کند تا به حقوق خود و دیگری آشنا باشیم و آن را مطالبه و یا رعایت کنیم. قوانین و چارچوب‌ها، در وهله دوم، نظم و آرامش و امنیت می‌آورند و در تامین احساس رضایت نقشی موثر ایفا می‌کنند. قانون کار نیز از این قاعده نانوشته مستثا نیست. بسیاری از ما، حتی آن‌ها که در وطن به کاری مشغول‌اند، از قوانین کار در کشور و شهر خود هیچ اطلاع ندارند و یا نیز اگر دارند، به آن وقعی نمی‌گذارند. در نگاه اول شناخت قانون در اصل ماجرا تغییری به همراه نمی‌آورد: مردم کارشان را می‌کنند و پول‌شان را، کم و یا زیاد، می‌گیرند و به زندگی ادامه می‌دهند. اما اگر کمی عمیق‌تر به کُنه مسائل نظر بیندازیم خواهیم دید که بخشی از ناملایمات و اتفاق‌های ناخوشایند از قِبَل همین نادیده گرفتن قوانین به وجود می‌آید و احساس امنیت و رضایت را می‌کشد.
وقتی شما یک مهاجر هستید، این موضوع کمی حساسیت‌برانگیزتر نیز خواهد شد. چرا که به هر ترتیب در کشوری دیگر، با فرهنگ و عرفی دیگر مواجه‌اید. در این‌جور مواقع قانون کار به شما کمک می‌کند تا راحت‌تر به محیط کار خود نزدیک و با آن منطبق شوید و هزینه زندگی در کانادا را تامین کنید.
قانون استخدام در کانادا چه ویژگی‌هایی دارد؟
قانون استخدام در کانادا از جمله قوانین فدرالی است؛ به جز مشابهت آیتم‌ها و احتمالا چند تبصره، این قوانین می‌توانند استان به استان متفاوت باشند و هر یک مواد قانونی متعلق به آن استان را حمل کنند. مثلا ممکن است جای آن‌چه که در اونتاریو کانادا به مثابه یکی از قوانین کار تصویب و اجرایی می‌شود، در قوانین کار کبک خالی باشد و یا در حداقل دستمزد کارگر در یک استان با استانی دیگر اختلافی فاحش پیدا کنید.
علاوه بر جا به جایی محیطی قوانین، زمان نیز در تغییر شکل آنان بسیار موثر است. از همین‌روست که قوانین کار هر 6 و یا 18 ماه دستخوش تغییر می‌شوند و پا به پای تحولات روز اقلیمی و جغرافیایی و سیاسی و اقتصادی و فرهنگی گام بر می‌دارند. پس یادتان باشد که مرور هر از گاه این قوانین جز لاینفک پیگیری قانون استخدام در کانادا به شمار می‌رود.
آشنایی با قوانین استخدام کانادا برای کارآفرینان، مدیران، سرمایه‌گذاران و تجار و همچنین کارمندان و یا آن‌چه که نیروی کار نام گذاشته می‌شود، از اهمیت به سزایی برخوردار است.
نیروی کار در قانون استخدام کانادا چه کسانی‌اند؟
قانون استخدام در کانادا بنا دارد مدافع کارمندان و کارگرانی باشد که عمدتا نیروی کار خوانده می‌شوند. نیروی کار، خلاصه، نیرویی مجرب، تحصیل‌کرده و ماهر تعریف می‌شوند، که کارفرمایان آنان را به فراخور نیاز به خدمت گرفته‌اند و از تجارب، مهارت، دانش و یا توان‌شان بهره‌مند می‌گردند.
یکی از آمارهایی که به فراخور در منابع دست‌چندمی پیرامون نیروی کار می‌توان یافت، به ما می‌گوید در آگوست 2018 نزدیک به 19825.7 نفر تحت عنوان نیروی کار به فعالیت پرداخته‌اند.
این پرسش همواره مطرح است که نیروهای کار در کانادا چگونه در صنایع و حرفه‌های گوناگون پخش شده‌اند. آماری که از منابع مذکور به دست آمده و حدسیاتی را مطرح می‌کند که جالب توجه است. این آمار ادعا می‌کنند که قریب به 70 در صد از نیروهای کار به فعالیت در بخش‌های صنعتی مشغول‌اند، 17 درصد به تولید می‌پردازند و 11 درصد فعالیت‌هایشان را به بیزینس معطوف می‌نمایند.
بالاتر ذکر شد که در آگوست 2018 نزدیک به 19825.7 تحت عنوان نیروی کار به فعالیت پرداخته‌اند. با وجود این، بد نیست بدانید، کانادا هنوز از افزایش سنی جمعیت خود و همچنین کمبود نیروی کار رنج می‌برد. به همین دلیل میزان مهاجرت‌های شغلی به این کشور در چند سال گذشته افزایش چشمگیری داشته و به همین ترتیب قانون کار در کانادا، به ویژه مربوط به شرایط استخدامی، مورد بازنگری‌هایی قرار گرفته است.
قانون استخدام در کانادا چیست؟
قوانین استخدام در کانادا یا همان employment standards act تحت لوای قانون کار کاناداست و بنا دارد از حقوق کارگر در برابر کارفرما حمایت کند. این مجموعه قوانین اگر ممکن است استان به استان متفاوت باشد اما از آیتم‌های مشابهی بهره بر می‌دارد که خوب است با آن آشنا باشید. این قوانین امنیت استخدام در کانادا را تضمین می‌کنند. در این یادداشت به برخی از سرفصل‌ها و قوانین استخدام خواهیم پرداخت.
حداقل دستمزد در قانون استخدام کانادا
این شاید یکی از جذاب‌ترین بخش‌های قانون کار در کانادا باشد. حداقل دستمزد در کانادا، خود، به واسطه شکل زمانی کار به بخش‌های گوناگون تقسیم می‌شود؛ حداقل دستمزدی که برای کاری پاره‌وقت تعیین می‌گردد و حداقل دستمزدی که به کار تمام وقت تعلق می‌گیرد. در ضمن نباید از این نکته غافل ماند که حداقل دستمزد در هر استان متفاوت است چرا که همان‌گونه که پیش‌تر گفتیم قانون کار در کانادا استان به استان گوناگون و متنوع است. به فرض مثال اگر حداقل دستمزد کارگر در کانادا و در ایالت نیوفاندلند مبلغی معادل 11.40 دلار باشد، در آلبرتا این میزان درآمد ماهیانه به 15 دلار افزایش می‌یابد. هر چه منطقه به منطقه بر روی نقشه بالا می‌روید و به نقاط استراتژیک نزدیک می‌شوید، نه تنها حداقل دستمزد شما در کانادا بلکه حقوق ماهیانه در کانادا افزایش می‌یابد.
حال که تا این‌جا آمدیم بد نیست به جدول فهرستی که خبرگزاری CBC به استناد به مصوبه‌های دولت مرکزی کانادا منتشر کرده است، نگاهی بیندازیم. این فهرست حداقل درآمد ساعتی در کانادای 2019 را شرح می‌دهد و از آن‌چه که تحت قانون کار در کانادا 2019 تصویب و اجرای آن از اول آوریل آغاز شده است، تصویر دقیقی را به نمایش می‌گذارد.
- آلبرتا
حداقل دستمزد در هر ساعت: 15 دلار
زمان اجرا: –
- انتاریو
حداقل دستمزد در هر ساعت: 14دلار
زمان اجرا: –
- سرزمین‌های شمال غربی
حداقل دستمزد در هر ساعت: 13.46 دلار
زمان اجرا: –
- نوناووت
حداقل دستمزد در هر ساعت: 13 دلار
زمان اجرا: اول آوریل 2019
- یوکان
حداقل دستمزد در هر ساعت: 12.71 دلار
زمان اجرا: اول آوریل 2019
- بیریتیش کلمبیا
حداقل دستمزد در هر ساعت: 12.56 دلار
زمان اجرا: اول جون 2019
- کبک
حداقل دستمزد در هر ساعت: 12 دلار
زمان اجرا: اول می 2019
- جزیره پرنس ادوارد
حداقل دستمزد در هر ساعت: 12.25 دلار
زمان اجرا: اول آوریل 2019
- نوااسکوشیا
حداقل دستمزد در هر ساعت: 11.55 دلار
زمان اجرا: اول آوریل 2019
- نیو برانزویک
حداقل دستمزد در هر ساعت: 11.50 دلار
زمان اجرا: اول آوریل 2019
- نیوفاندلند
حداقل دستمزد در هر ساعت: 11.40 دلار
زمان اجرا: اول آوریل 2019
- منیتوبا
حداقل دستمزد در هر ساعت: 11.35 دلار
زمان اجرا: اول اکتبر 2019
- ساسکچوان
حداقل دستمزد در هر ساعت: 11.6 دلار
زمان اجرا: اول اکتبر 2019
در این فهرست همچنین با استان‌هایی از کشور کانادا بر خواهید خورد که حداقل درآمد ماهیانه در آن‌ها هیچ افزایش نیافته است؛ استان‌های آلبرتا و انتاریو و سرزمین‌های شمال غربی از این دسته‌اند.
فراموش نکنید که این آمار تنها حداقل دستمزد در کانادا 2019 را پوشش می‌دهد، اگر نه، دستمزدها غالبا طی توافق کارفرما و نیروی کار و بر اساس رایزنی میان کارفرمایان و اتحادیه‌ها مشخص می‌شود. در این زمینه نیز آمار قابل استنادی درباره حقوق تک تک مشاغل موجود نیست. ما اما در یادداشت دیگری تحت عنوان مشاغل پر درآمد کانادا می‌کوشیم به دستمزد برخی از آن‌ها همچون متوسط درآمد مهندس در کانادا، متوسط مهندس درآمد دندانپزشک در کانادا و متوسط درآمد حسابدار در کانادا بپردازیم.
جنسیت و نژاد در قانون استخدام کانادا
قانون کار در کانادا تبعیض نمی‌شناسد؛ هیچ فرقی میان زن و یا مرد، سفید پوست و یا سیاه‌پوست وجود ندارد. این‌جا تنها ارزش کار، مهارت و تخصص و توانمندی معیار اصلی پرداخت حقوق است؛ در خط تولیدی که یک کار مشخص انجام می‌دهد و ساعت کار و باقی جوانبش یکسان‌اند، زن و مرد به یک اندازه حقوق می‌گیرند. به این صورت کارفرما موظف است که دستمزد ماهیانه را بر اساس میزان توانمندی و کارِ نیرو چه به صورت نقد و چه به واسطه چک و یا طی یک واریز بانکی پرداخت کند.
اما به هر ترتیب زنان سهم کم‌تری از نیروی کار در کانادا را در دست دارند. طبق آخرین اطلاعاتی که از آگوست 2018 تا کنون دست به دست می‌گردد، حدود 42% از حجم نیروی کار متعلق به زنان و 58% متعلق به مردان است.
ساعت کاری در قانون استخدام کانادا
به نظرتان هشت ساعت كار روزانه و چهل ساعت كار هفتگی منصفانه است؟
خب این تعداد ساعت استانداردی است که در قانون استخدام در كانادا تعیین می‌شود؛ بر این اساس در حقیقت میزان متوسط دستمزد در کانادا برای هشت ساعت کار روزانه و یا چهل ساعت کار هفتگی پرداخت می‌شود. با این همه، این تعداد ساعت وحی منزل نیست. ممکن است ساعت کاری شما توسط کارفرما و یا اصلا به صلاحدید خودتان افزایش یابد. مثلا مرسوم است که در صنایع تولیدی نیروی کار پنجاه ساعت کار کند و یا بسیارند مدیران و نیروهایی که به قصد موفق شدن ساعت کاری خود را افزایش می‌دهند.
بله! حق با شماست. طبیعی است که در برابر چنین قانونی سوالات گوناگونی در ذهن شما پدید آید. مثلا: این‌که اگر دستمزد من تنها بر اساس تعداد ساعات کاری باشد اما موقتا کاری برای انجام دادن نداشته باشم، تکلیفم چه می‌شود؟ قانون استخدام در کانادا در شرایط مشابه، کارفرما را موظف می‌کند که دست‌کم به اندازه دو ساعت کاری به شما حقوق بدهد.
همچنین ممکن است بپرسد ساعت کاری در کانادا از کی آغاز می‌شود و کی به اتمام می‌رسد؟ باید منعطف باشید. چرا که ساعت کاری در کانادا به واسطه شرایط جغرافیایی از انعطاف قابل‌توجهی برخوردار است.
.مثلاکارمندی که می‌خواهد ساعت هشت صبح به وقت مونترال با همکارش در ونکوور تماس بگیرد، باید تا یازده صبح به وقت مونترال صبر کند. به خاطر گستردگی جغرافیایی در کانادا مثال‌هایی از این دست بسیار یافت می‌شود.
یک سوال بسیار مهم و البته جذاب دیگر به مقوله اضافه کار بر می‌گردد. خیلی‌ها می‌خواهند بدانند اضافه کاری آیا دستمزدی برایشان به همراه دارد؟
معلوم است! کارمندانی که با اطلاع کارفرما بیش از ساعتی که قانون کار در کانادا تصویب کرده است، به فعالیت ادامه می‌دهند، تا حداکثر 100 درصد از حقوق ماهیانه خود را تحت عنوان اضافه کار دریافت می‌کنند که نه تنها منصفانه بلکه وسوسه‌برانگیز است.
مرخصی با حقوق در قانون استخدام کانادا
بعد از متوسط درآمد ماهیانه در کانادا ، مرخصی سالیانه جذاب‌ترین بخش از قانون استخدام در کاناداست. کارمندان دولت فدرال در طی سال تنها می‌توانند دو هفته به مرخصی با حقوق بروند. این تعداد روز در جاهای غیردولتی البته متغیر و وابسته به کارفرما می‌تواند افزایش یابد.
اما مرخصی با حقوق چگونه محاسبه می‌شود؟ ابتدا بگذارید بر این نکته تاکید کنم که نیروی کار بايد حداقل درسال دو هفته مرخصي با حقوق داشته باشند. کسانی كه قبل از استفاده از مرخصی، شغل خود را ترك كنند، بايد به جای آن مبلغی بگیرند. در صورتی یک سال بیکار باشید، ميزان حق استفاده از مرخصی با حقوق، بر اساس ماه‌هایی که کار کرده‌اید، محاسبه و به شما پرداخت می‌شود.
بند مرخصی در قانون استخدام در کانادا تبصره و استثنا بسیار دارد. ما چندتا از آن‌ها را برای شما فهرست میکنیم:
- پس از سه سال كار كردن براي يك كارفرما، کارگر، مستحق 3 هفته مرخصی با حقوق ساليانه است.
- به ازای هر سال كار با یک كارفرما، معمولاً يك تا دو روز به مرخصی ساليانه با حقوق اضافه خواهد شد.
- كارمندان در 6 سال اول كار خود 4 درصد و بعد از آن 6 درصد از حقوق را به عنوان کمک‌هزينه سفر در تعطيلات دريافت می‌كنند.
همچنین در قانون استخدام در کانادا مرخصی‌هایی از قبیل مرخصی اضطراری شخصی، مرخصی استعلاجی و مرخصی بارداری و نگهداری از فرزند نیز پیش‌بینی شده است که هر یک، خود، حکایت مفصلی دارند و در حوصله این یادداشت نمی‌گنجند.
پایان کار در قانون استخدام کانادا
ممکن است شما، در هر یک از موقعیت‌های شغلی، به دلیل اختلاف با کارفرمایان و یا تعدیل نیرو، از کار بر کنار شوید. این اقدام از سوی کارفرمایان ممکن است موقت و یا به صورت دائمی باشد. در هر دو صورت کارفرما موظف است که پایان مدت کاری شما را به صورت کتبی اعلام کند. اگر این کار را نکند قطعا موظف خواهد بود مبلغ کامل دستمزد شما را پرداخت کند.
بیمه در قانون استخدام کانادا
بیمه نیز یکی دیگر از آن مسائل حیاتی‌ای است که همه در قوانین کار به دنبال بندها و تبصره‌هایش می‌گردیم و (بین خودمان باشد!) گاه به نفع بیمه از خیر پول بیش‌تر می‌گذریم. فرقی ندارد که کجا کار میکنیم؛ خواه ایران و خواه کانادا.
در قانون استخدام کانادا برای این مقوله مهم بندهای متنوعی پیش‌بینی شده است اما این‌جا تنها به انواعش اشاره میکنیم و توضیح مفصل آن را به آینده می‌سپاریم.بیمه در قانون استخدام در کانادا عمدتا به دو دسته تقسیم می‌شود:
- بیمه کمک هزینه پایه Employment insurance
بیمه کمک هزینه پایه و یا بیمه بیکاری معمولا به کسانی تعلق می‌گیرد که در جریان تعدیل نیرو از کار بیکار شده‌اند.
- بیمه کمک هزینه خاص
اسمش روش است؛ این نوع از بیمه قرار است هزینه‌های خاص نیروی کار را پوشش دهد؛ کمک هزینه‌هایی شامل بارداری، عائله‌مندی، بیماری و پرستاری از بیمار در خانه.
در کوچه پس کوچه‌های قانون استخدام کانادا
نه تنها کانادا، بلکه در قانون استخدام هر کشوری کوچه پس از کوچه و پیچیدگی‌های فراوانی وجود دارد که پرداختن به تمام آن خود مثنوی هفتاد من است. با وجود این ما کوشیدیم با رعایت اختصار(!) چند نکته و بند از نکات بسیار مهم این قانون را تا آن‌جا که حوصله شما می‌پذیرد، شرح و تفصیل دهیم. اما به این چند خط بسنده نکنید. اگر قصد مهاجرت به کانادا دارید، می‌خواهید ویزای توریستی‌تان را به ویزای شغلی تغییر دهید و یا در یکی از رشته‌های تحصیلی کانادا به فعالیت نیز بپردازید، قانون استخدام در کانادا را از این جدی‌تر بگیرید و با پیچ و خم‌هایش آشنا شوید.
