مترو تورنتو قطعا یکی از بهترین انتخاب ها برای رفت و آمد در این شهر است. اگر به تازگی ویزای کانادا گرفته باشید و به قصد کار، تحصیل و یا زندگی راهی این کشور شده باشید قطعا خودروی شخصی ندارید. پس بهتر است با حمل و نقل و سیستم آن در کانادا بیشتر آشنا شویم. همین ابتدای کار باید بگوییم که با وجود مترو تورنتو و سیستم حمل و نقل قوی این شهر و همچنین بخاطر ترافیک زیاد، بهتر است چندان هم برای خرید خودروی شخصی عجله نکنید. از آن گذشته بسیاری به دوچرخه سواری هم رو می آورند.
مترو تورنتو
مترو تورنتو بخشی از یک شبکه حمل و نقل بزرگ تر به نام کمیسیون ترانزیت تورنتو است که اتوبوس ها را هم در بر می گیرد. این مترو در 30 مارس 1954 افتتاح شد و اولین مترو کانادا لقب گرفت. در آن زمان فقط یک خط با 12 ایستگاه بود که در طول 7.4 کیلومتر زیر خیابان یونگ حرکت می کرد. اما حالا شاهد رشد و پیشرفت این مترو و چهار خطی شدن آن هستیم. در حال حاضر متروی تورنتو 75 ایستگاه دارد و بیشتر از 76 کیلومتر را شامل می شود. متروی تورنتو سالانه بیشتر از 200 میلیون نفر را جا به جا می‌کند.
تاریخچه مترو تورنتو
جمعیت تورنتو در سال های 1901 تا 1911 تقریبا دوبرابر شد و مردم شاهد انفجار جمعیتی بودند. در آن زمان حمل و نقل عمومی در اختیار شرکتی خصوصی بود که برای سی سال باید سیستم خیابان های شهر را اداره می کرد. وقتی شهر بزرگ تر شد این شرکت از گسترش خدمات خود در نواحی اضافه شده امتناع کرد. چرا که این مناطق را جزئی از قرارداد خود نمی دانست. کش و قوس های فراوانی در گرفت، عده ای کارگران بیرون شهری خواستار مترو بودند و برخی روزنامه ها معتقد بودند که مترو فقط به نفع صاحبان املاک تمام می شود.
از طرف دیگر قرارداد شرکت تمام نشده بود و دوران رکورد اقتصادی هم فرا رسیده بود. پس از یک رای گیری که با شکست مواجه شده بود بالاخره در سال 1946 مردم به طرح شرکت ترانزیت رای مثبت دادند. این پروژه 5 ساله سر و صدای زیادی به پا کرد. تا جایی که در زمان افتتاح آن 5 هزار نفر در ایستگاه حضور داشتند. در آن روز حدود 206 هزار نفر خط جدید را امتحان کردند!
خطوط امروزی مترو تورنتو
همانطور که گفتیم امروزه 4 خط و 75 ایستگاه مترو در تورنتو وجود دارد. این خطوط قبلا فقط با نام و موقعیت جغرافیایی شناخته می شدند ولی از سال 2014 شماره گذاری هم شده اند.
خط یک Yonge-University :
به طور میانگین حدود 800 هزار نفر را به طور روزانه جا به جا می کند و در حال حاضر 38 ایستگاه دارد. این خط ابتدا به سمت جنوب می رود و پس از آن در یک مسیر U شکل تغییر جهت داده و به سمت شمال می رود.
خط دو Bloor-Danforth :
دارای 31 ایستگاه است و در دو ایستگاه به خط یک متصل می شود (ایستگاه های George و Spadina)، همچنین در ایستگاه کندی به خط سه متصل می شود. این خط بار حمل نقل شرق به غرب و برعکس را به دوش می کشد.
خط سه Scarborough Line:
این خط سه ایستگاه دارد وبه شکل L است. این خط در مسیر خود به سمت شمال می رود و سپس به سمت شرق ادامه پیدا می کند.
خط چهار Shepperd Line :
پنج ایستگاه دارد و یک مسیر شرقی غربی کوتاه است. این خط در ایستگاه Sheppard – Yonge به خط یک وصل می شود.
هزینه بلیط در سال 2020
برای سوار شدن به مترو در تورنتو دو تعریف وجود دارد. یکی افراد بزرگسال و دیگری افراد سنیور که به افراد بالای 65 سال و 13 الی 19 ساله ها گفته می شود. با پرداخت نقدی، یک بار سوار شدن به مترو 3.25 دلار برای بزرگسالان و 2.30 دلار برای افراد سنیور هزینه دارد. اگر بلیط یک سفره Presto بخرید این هزینه 3.20 و 2.225 می شود. لازم به ذکر است که با این بلیط می توانید سراغ اتوبوس، کرایه دوچرخه و حتی برخی تاکسی ها هم بروید. بلیط دو سفره Presto هزینه ای 6.5 دلاری دارد و برای یک روز به صورت نامحدود باید 13.50 دلار بپردازید. همچنین بلیط 12 ماهه ای وجود دارد که با پرداخت 143 دلار برای بزرگسالان و 117 دلار برای افراد سالمند و جوان (سنیور) در دسترس خواهد بود.
اتوبوس ها
برای استفاده از اتوبوس ها به ساعت رفت و آمد آنها دقت کنید. در بعضی از مسیرها فاصله حرکت اتوبوس ها بیشتر از برخی دیگر می باشد. وقتی سوار اتوبوس می شوید کرایه را داخل صندوق مورد نظر بیاندازید. همچنین برای خط عوض کردن نیز باید برگه ترانسفر را نشان دهید. اگر نداشته باشید می توانید از راننده بگیرید. برای پیاده شدن می توانید از دکمه های Stop استفاده کنید. بهتر است از درب های عقب برای پیاده شدن از اتوبوس استفاده نمایید.
تراموا و اتوبوس های برقی
دو نوع تراموای قدیمی و جدید در تورنتو وجود دارد. در ترمواهای قدیمی باید کرایه خود را در جعبه کریه بیاندازید و برای عوض کردن مسیر باید برگه ترانسفر داشته باشید. این برگه را مانند اتوبوس می توانید از راننده هم بگیرید. در ترامواهای جدید پرداخت الکترونیکی است و اگر بخواهید نقدی پرداخت کنید باید از درهای وسط سوار شوید. در ایستگاه ها می توانید بلیط تهیه کنید. همچنین برای خروج باید دکمه ای قرمز رنگ را بفشارید.
گو ترانزیت
این سرویس شامل یک سری خدمات ریلی و اتوبوسی است و مناطق بزرگ تری را به هم وصل می کند. حمل و نقل عمومی به وسیله گو ترانزیت از شمال به سمت باری، از غرب به همیلتون و کمی در شرق به اوشاوا می رسد. این سرویس همچنین خدمات آخر هفته تابستان را به آبشارهای نیاگارا انجام می دهد. ایستگاه اونیون در مرکز شهر تورنتو پذیرای گو تزانزیت است. بعضی ایستگاه های گوترانزیت پارکینگ دارد ولی بیشتر آنها در اول صبح پر می شوند.
کشتی های جزیره
این کشتی ها جدا از کمیسیون حمل و نقل تورنتو کار می کنند. پیشنهاد می شود در تابستان ها وسط هفته را برای سر زدن به جزیره انتخاب کنید. چرا که در روزهای آفتابی آخر هفته، صف هایی یک ساعته برای این کشتی ها تشکیل می شود. اگر بلیط کشتی های جزیره را بخرید برگشت برایتان رایگان خواهد بود. در فصل های سرد نیز می توانید از این سرویس حمل و نقل عمومی تورنتو استفاده کنید ولی کمتر فعالیت می کنند.
دوچرخه سواری در تورنتو
دوچرخه سواری یکی از روش های سریع حمل و نقل عمومی در تورنتو است. همچنین استفاده از دوچرخه به تمیز نگه داشتن شهر و زندگی سالم تر کمک می کند. خوشبختانه مسئولان شهری متوجه این موضوع هستند و پارکینگ مناسب برای دوچرخه ها تهیه کرده اند. همچنین مسیرهای مختلفی برای دوچرخه سواری وجود دارد. ایمنی نیز مهم بوده و نقشه های مسیرها توزیع می شود. و البته امکان استفاده از دوچرخه های اشتراکی و کرایه آنها نیز وجود دارد. برای این کار برنامه های موبایلی در دسترستان خواهد بود.
